Człowiek i monarcha wyjątkowy, Fryderyk II, przez powiązania rodzinne był cesarzem Niemiec i królem Sycylii. Ojciec jego, Henryk był synem cesarza Barbarossy, zaś matka, Konstancja, córką króla Rogera II z Normanów, pierwszego króla Sycylii i przez to dziedziczką normańskiego królestwa na Sycylii. O tymże królu Rogerze nasz kompozytor, Karol Szymanowski napisał operę "Król Roger"do libretta Jarosława Iwaszkiewicza..
Fryderyk był wielkim wielbicielem cywilizacji islamu, mnóstwo czasu spędzał w Palermo gdzie żył jak sułtan, miał harem i garnizon żołnierzy mauretańskich. Niezwykle zachłannie łaknący wiedzy, liberalny i sceptyczny wobec problemów religijnych, cechował się wyjatkową kulturą, znał 6 języków. Na jego dworze w Palermo czynnie działali matematycy, astronomowie, astrologowie i uczeni fizycy. Wszystkie gałęzie wiedzy znane z języków greckiego, hebrajskiego czy arabskiego były tam obecne. W 1224 założył państwowy uniwersytet w Neapolu. Po uporządkowaniu stosunków w Niemczech zajął się Sycylią, gdzie przeprowadził zdumiewająco nowoczesne reformy, odzyskał rozgrabione majątki królewskie, ukrócił baronów. Jego "Liber Augustialis" , nowy kodeks praw złagodził i usprawnił postępowanie karne. Fryderyk stworzył sprężystą biurokrację i uzdrowił finanse. Jego nieustanne walki z papiestwem sprzeciwiającym się jego próbom zjednoczenia Włoch, zrobiły mu w oczach przeciwników nieomal miano Antychrysta. Zorganizował VI krucjatę, 1228-29, która się okazała wizytą dyplomatyczną (!!) z zawartym zawieszenie broni. O dziwo, muzułmanie oddali Jerozolimę i inne święte miejsca na 15 lat we władanie chrześcijanom.
Już za jego życia rozumiano, że jest to wielka postać wyprzedzająca swoją epokę, postać fascynująca i zagadkowa. Nazywano go "stupor mundi et immutator mirabilis", czyli podziwienie świata i cudowny odnowiciel. Stał się postacią mityczną, "cesarzem końca czasów". Legenda każe mu żyć nadal w czeluściach Etny, aż do dnia sądu ostatecznego.
Fryderyk IIPostać Frederyka II Hohenstaufa jest nierozerwalnie związana ze wspaniałym zamkiem Castel del Monte, blisko Andrii, który dominuje na wzgórzu zwanym balkonem Apulii. Zbudowany w 1240 roku przez Fryderyka II jako zamek myśliwski i obronny zachowany do dzisiaj w stanie własciwie nienaruszonym. Jest to najświetniejszy zamek Italii. Można rzec, iz jest to kolosalna korona z kamienia wzniesiona dla udokumentowania potęgi cesarskiej. Zbudowany z brył szaro-żółtego wapienia ma plan ośmiokątny, z ośmioma ośmiokątnymi wieżami i ośmioma trapezoidalnymi pokojami wokół ośmiokątnego dziedzińca na każdym z dwu poziomów. Liczba osiem, liczba magiczna, reprezentuje mediację między kołem i kwadratem. Między Bogiem (koło, doskonałość, niebiosa, absolut) i Ziemią (kwadrat, ludzkość, materia, niedoskonałość).
Przypisuje się też tej wspaniałej budowli mnóstwo odniesień do średniowiecznej symboliki, jego miara i orientacja mogą być odczytywane na wiele mistycznych sposobów.
Zamek jest kwintesencją tego co wyraża romans średniowieczny i średniowieczna pieśń rycerska. Sale z olbrzymimi kominkami i tymi średniowiecznymi cudnymi siedziskami przy oknach, ławami (obok, z lewej), które jednocześnie tworzą framugi, na których łatwo się widzi Tristana i Izoldę grających w szachy...
Choć Fryderyka otaczało grono osób wybitnych, to jednak najbliżsi byli mu mistrzowie magii, okultyści, astrolodzy. Marzeniem Fryderyka II było podobno zostanie-poprzez poznanie tajemnic wiedzy i magii-władcą świata. Nic dziwnego, że cenił wysoko rady i nauki wróżbitów, alchemików, kabalistów. Z Bagdadu każe sprowadzić arabskiego maga Pawła, z Anglii Michała Scota iluzjonistę i mistrza „w diabelstwie", koresponduje z uczonym Żydem z Toledo, Juda Cohenem, konsultuje najsłynniejszych okultystów epoki: mistrza Saliano, Riprandino z Werony itd. Jego osobistym doradcą jest Teodor, grecki uczony, ekspert we wszelkich sztukach, który sporządza złaknionemu wtajemniczenia cesarzowi czarodziejskie cukierki, eliksiry młodości, magiczne napoje. W 1228 r. Fryderyk II przewodniczył Okrągłemu Stołowi elity ówczesnego rycerstwa: templariuszy, szpitalników, braci teutońskich, rycerzy arabskich, tureckich itp., którzy zawarli Pactio Secreta (tajemny pakt) w celu ustanowienia na całym świecie powszechnej religii poddanych Wielkiemu Władcy zebranych zakonów. Widać tu związki rycerstwa z inicjacyjnymi tajemnymi zakonami. Zaprzysiężenie zakonów rycerskich i Pactio Secreta zawsze wzbudzały ciekawość historyków. Po wielu wiekach przypadek, jak to bywa najczęściej, rzucił pewne światło na tę tajemniczą sprawę. W 1952 r. pewna mieszkanka Rampillon (departament Sekwany i Marny we Francji) wykopała kuferek, w którym leżała siatka naszywana perłami, pieczęć w kształcie skarabeusza i pudełeczko z kości słoniowej z wyrzeźbionymi na nim licznymi swastykami. W pudełeczku zloty wzorzec wagi i srebrne spatynowane medaliony. W oddzielnych dwu pudełeczkach tkwiło siedem ośmiobocznych tabliczek, a na nich wygrawerowane kabalistyczne znaki templariuszy, masońskie, hebrajskie, arabskie, różokrzyżowe i inne. Rampillon było w XIII w. posiadłością templariuszy. Znalezisko sprzed 40 lat mimo woli każe myśleć o jakimś supertajnym stowarzyszeniu sprzed wieków łączącym chrześcijan, żydów i muzułmanów. Osoby interesujące się legendą Graala i prawdziwym jej znaczeniem, a także zakonami rycerskimi i zamkiem Władcy Świata, czyli zamkiem Fryderyka II w Castel del Monte (we włoskiej Apulii) bez trudu spostrzegają podobieństwa między symboliką przedmiotów z Rampillon a symboliką architektury zamku. Co więcej, ośmioboczna tabliczka pokryta znakami-kluczami dokładnie odpowiada planowi architektonicznemu Castel del Monte.
Przypuszcza się, że te tabliczki były znakami przynależności do jakiegoś hermetycznego stowarzyszenia, zajmującego się zwłaszcza alchemią. W każdym razie wiadomo, że Fryderyk II Hohenstaufen należał do Pactio Secreta, okultystycznej organizacji rycerstwa sprzed ponad 750 lat i że jego zamek w Castel del Monte, którego sensu nikt do tej pory nie pojmował, stanowi dowód rzeczowy jego snów o hegemonii nad światem. Uważając, że został wybrany „Imperatorem" postanowił zbudować sanktuarium, czyli zamek dla templariuszy - alchemików, zamek którego naczelną zasadą byłaby liczba 8, w kabale symbol nieskończoności i wszechpotężnej władzy. Tak więc i zamek, i wieże, i wszystkie pomieszczenia zbudowane są na planie ośmiokąta. Nie ma tam niczego, co miałoby charakter codziennego użytku: ani kuchni, ani pokoi sypialnych, ani spiżarni.
Wybudowany z matematyczną precyzją zamek przez lata rozgrzewał wyobraźnię pisarzy i poetów. Dopatrywano się kolejnych ósemek wraz z ich magicznym znaczeniem. Osiem symbolizuje nieskończoność. W religii osiem oznacza połączenie pomiędzy Bogiem i Człowiekiem. Pisano, że Fryderyk II chciał symbolicznie łączyć Wschód z Zachodem i Ziemię z Niebem. Mateusz Paris nazwał Fryderyka stupor mundi - zdumieniem świata.
Jedna z teorii głosi, że zamek to wielki astronomiczny kalendarz. Zwolennicy takiego twierdzenia obliczyli precyzyjnie jaka była oryginalna wysokość wież i murów. Na tej podstawie, porównując to z obserwacjami, dopatrzyli się specyficznego układu cieni rzucanych na korytarze i dziedziniec przez Słońce w dniu równonocy 23 września. Inni wiążą wymiary zamku z pomiarami piramidy Cheopsa. Oczywiście teorii jest dużo więcej i przy odrobinie szczęścia można spotkać zwolenników i przeciwników poszczególnych twierdzeń podczas zwiedzania. Za dodatkową opłatą można nabyć też precyzyjne wykresy ułatwiające na przykład dowiedzenie związku pomiędzy wymiarami zamku oraz gwiazdami i znakami zodiaku.
Znamy nazwisko budowniczego tej ezoterycznej budowli: Philippe Chinard z Francji. Gdy tylko była gotowa, wielki władca zamykał się w niej na długie dnie i noce razem ze świtą swych czarodziei, alchemików, astrologów. Do jakiego boga, jakiego demona kierowali swe zaklęcia? Czy udało im się dokonać tak upragnionej przemiany metalu w złoto? Nikt tego się nie dowie, chyba że ktoś kiedyś odcyfruje znaczenie tajemniczych znaków, wyrytych na murze istniejącego do dziś zamku: ukazują one niewiastę, stojącą pokornie przed władcą, otoczonym gromadą zbrojnych rycerzy. Pod spodem zaś widnieje enigmatyczny zapis:
Ds IDCa DB 10 CLPSHAz
W nim prawdopodobnie kryje się tajemnica Fryderyka II i jego zamku.
Zamek alchemików.
Zamek polskiej królowej Bony w Bari
Nagrobek królowej Bony z 1593 r. w bazylice św. Mikołaja w Bari
Ciekawy jest herb rodu Sforza.
...oraz alegoria rodziny 
